Opis
Jego brzmienie jest niskie i głębokie. Dotyka samego dna ludzkiego serca. To często ulubiony instrument publiczności pytającej o niego po koncercie. Łatwo wprowadza w stan medytacji, relaksu i odprężenia.
Korpus Duduka wykonany jest z drewna moreli, które sezonuje nawet i 25 lat (!). Ustnik wykonany jest z ręcznie dociętych i sprasowanych ze sobą kawałków trzciny rzecznej. Podczas gry ustnik wibruje podobnie jak w przypadku oboju i przenosi swój dźwięk do korpusu.
Podczas gry na duduku używa się dziewięciu palców do zakrywania otworów. Podobnie jak przy grze na Bansuri otwory zakrywane są nie opuszkami, a przegubami palców. Jest wiele sposobów gry na tym instrumencie bardziej i mniej tradycyjne.
Duduk polecam wszystkim już doświadczonym jak i początkującym muzykom. Doświadczony gracz instrumentów dętych znajdzie ogromną przyjemność w odkrywaniu szerokiego spektrum możliwości wykorzystania Duduka, jego skali i charakteru. Początkujący zanurzą się w każdym pomyślnie wydobytym dźwięku i jednocześnie wytrenują swoją przeponę podczas pierwszych dni prób.
Poniżej próbka dźwięku, nagranie będące fragmentem utworu „Nightwalk” z mojej płyty „Flute Stories”:
(UTWÓR NIGHTWALK MP3)
Próbka dźwiękowa duduka w kluczu A:
